Samurai - jap. samurau - służyc. Niegdyś byli to tylko służący, chłopcy do pomocy japońskim bogaczom, ale również gwardia cesarza. Z czasem samurai zaczęło znaczyc "wojownika". Symbolem samurajów są dwa miecze. Długi - daito i krótszy - wakizashi. Razem stanowią daisho. Samuraj bez nich nie mógł byc nazwany nawet samurajem. Samuraje pojawili się na przełomie VII i VIII w. Kiedy w tych czasach rządy cesarskie przestały się podobac, bogaci dostojnicy zaczęli tworzyc własne armię z samurajów.
W okresie Edo, samurajami byli także wasale szogunów, którzy niegdyś rządzili państwem. (Ba, w XIX wieku zabronili nawet wypływania poza granice kraju, a obcokrajowiec nie mógł wejśc jedną nogą do wewnątrz. To był proces izolowania się Japonii od reszty świata, ale chwała im za to.) . Pod koniec tego okresu, właściciele ziemscy zubożali, więc musieli zwalniac swoich samurajów. Ci wtedy stawali się roninami.
Kiedy zaczynała się epoka Meji (gomen, nie pamiętam konkretnego roku..), samuraje się wkurzyli, że są traktowani tak, a nie inaczej i obalili szogunat. Zlikwidowali struktury feudalne i zaczęli naprawiac państwo. Jednak z czasem wyższe władze zabroniły samurajom nosic mieczy i przestali byc oni traktowani jako grupa społeczna. Do władzy wrócił cesarz, powstała armia (chyba wiemy, że teraz, w XXI w. Japonia nie może miec armii?) i bunty wojowników krwawo tłumiono(ale wdzięcznośc, nie?^,^).
Wówczas w kraju było bardzo wiele sztuk walki, a samuraj potrafił zabic przeciwnika jednym ciosem, czasem przeciąc go na pół od środka głowy nawet.
Jeśli chodzi o wygląd tych niebezpiecznych panów, to nigdy nie byli leworęczni, nosili włosy upięte na czubku głowy, z przodu wygolone, spodnie (hakama), których długośc świadczyła o poziomie w hierarchii, kamizelki (kamishimo) z mon (herbem klanu). Całośc tworzyła kimono.
No i Bushido! Zawsze jak słyszę to słowo, na myśl wbiega mi cytat jednego z muzyków. "Nichi chi no hi nomaru Nippon ki bushido tsuranuku ippongi". Czyli coś mniej więcej jak "Czerwone koło na białym tle, japońska flaga. Bushido cały czas przed oczami".
A więc Bushido to kodeks samuraja. Zawiera on wszystkie zasady wojownika. Dzielił się on na Gorin-no sho ("księga pięciu kręgów") i Harakure ("Ukryte w listowiu")
Zasadą główną jest wiernośc swojemu panu. Cała rodzina wojownika i on sam miał pod każdym względem służyc. Samuraj nie mógł bac się śmierci, żadnej. Nawet seppuku, czyli honorowego samobójstwa. W walce nie mógł się poddac. Mógł wygrac albo zginąc. Poddanie się oznaczało hańbę dla niego i całego jego rodu. Z owej hańby uzdrowic mogło go tylko harakiri. (Chyba nie muszę tłumaczyc, co to jest? ;>)
Z kodeksem samuraje oswajali się od najmłodszych lat.
Po śmierci swojego pana, samuraj także stawał się roninem. Musiał pomścic pana, a później sam się zabic.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz